De binnenplaneten Mercurius en Venus zijn deze maand aan de westelijke avondhemel te vinden. De planeten zijn met het blote oog zichtbaar, maar voor Mercurius is een verrekijker wel handig. Tussen 7 en 13 april staat Mercurius het hoogst aan de hemel (zo’n 8 graden boven de horizon). De planeet is dan het best zichtbaar. Op 11 april bereikt Mercurius zijn grootste oostelijke elongatie (hoekafstand tussen planeet en zon).

Mensen die vaak en lang naar de sterrenhemel kijken hebben het misschien wel eens gezien. Een ster die gedurende een periode minder helder is dan op andere nachten. In de nacht van 3 op 4 april is dit verschijnsel te zien bij de dubbelster Algol, onderdeel van het sterrenbeeld Perseus. Het sterrenbeeld is makkelijk te vinden als je het zeer herkenbare sterrenbeeld Cassiopeia hebt gevonden.

De ster verandert van een heldere ster in een zwak lichtpuntje om vervolgens later in de nacht haar gebruikelijke helderheid terug te krijgen. Dat gebeurt zeer regelmatig, grofweg iedere 3 dagen, maar is niet altijd zichtbaar door het moment op de dag.

Algol is een systeem van drie sterren. Twee van deze sterren draaien om elkaar heen, precies in lijn met de aarde. De ene ster is helderder dan de andere ster. Door de afstand zien wij niet dat het twee losse objecten zijn en ervaren het als een lichtpuntje aan de hemel. Wanneer de twee sterren naast elkaar staan is dat lichtpuntje het helderst. Als de meest heldere voor de andere staat is het lichtpuntje iets minder fel. Als de zwakste van de twee voor de andere staat is het lichtpuntje het minst fel en slechts een zwak sterretje aan de hemel. (Zie animatie.)

Lang geleden wisten astronomen niet wat de oorzaak was, maar zagen ze wel dat de ster van lichtintensiteit varieerde. Ze noemde de ster daarom ook wel de demonenster (demon star). Het is dan ook niet gek dat Algol in het sterrenbeeld Perseus in het afgehakte hoofd van Medusa zit dat wordt vastgehouden door Perseus.

20 april staat er een zeldzame zonsverduistering (hybrid solar eclipse) op het programma, maar helaas is die niet in Nederland zichtbaar. Toch is deze zonsverduistering zo bijzonder dat we hem hier benoemen. Je kan hier een van de live streams zien vanuit bijvoorbeeld Australië en Zuidoost-Azië. De zonsverduistering is bijzonder omdat in sommige delen van de wereld een totale verduistering waarneembaar is en in andere delen een ringvormige verduistering. Een ringvormige verduistering kan ontstaan als de maan zo dicht bij de aarde komt dat hij niet de hele zon kan verduisteren.

23 april piekt de meteorenzwerm Lyriden. Bij een heldere hemel kan in de nacht het aantal meteoren oplopen tot circa 15 per uur. Lees ons aparte artikel over de Lyriden voor meer informatie. Het beste moment om te kijken is rond 4 uur in de ochtend. De maan is slechts een smalle sikkel en gaat al eerder in de nacht onder dus geen hinderlijke factor.

Gedurende de laatste decade van april zijn er een paar mooie samenstanden te zien. Op 23 april is de maan in conjunctie met Venus. Op 25 april staat Mars nabij de maansikkel. Mars staat dan links van de maan.

26 april rond 22 uur staat de maan op lijn met Pollux en Castor de twee helderste sterren van het sterrenbeeld Tweelingen.