Na een lange eerste dag, konden we gelijk op onze tweede dag weer verder. Ditmaal lag onze focus op een gebied ergens in het midden van de Oklahoma Panhandle, zeg maar rond het plaatsje Guyman. Vanuit hier hoopten we snel bij losse buien te kunnen komen, want de verwachting was dat veel buien snel gingen groeperen in grote clusters van meerdere buien.

Een flinke bui ontstond nabij Campo, in het zuidoosten van Colorado. Deze bui trok geleidelijk het zuidwesten van Kansas binnen, dus we vertrokken snel richting het dorpje Elkhart. Van daaruit zijn we nog een stuk verder noord gereden om de bui ter hoogte van het gehucht Manter. Daar konden we de bui onderscheppen, onze eerste alleenstaande supercell van de reis. De bui roteerde prachtig en kende alle facetten die een supercell hoort te hebben, alleen de tornado ontbrak ook helaas deze dag. Ook waren enorme buienclusters boven de Texas Panhandle ontstaan, waardoor deze bui uiteindelijk snel werd gedwarsboomd en 'stierf'. Het leverde wel mooie plaatjes op!

De derde dag van onze reis beloofde een spannende dag te worden. De atmosfeer was extreem onstabiel en er was meer dan voldoende windschering aanwezig om zeer zware onweersbuien te kunnen laten ontstaan. Echter was er opnieuw een probleem: een groot risico op buien die te vroeg ontstaan, maar ook snel groeperen in grote buienclusters.

De potentie op zware buien en tornado's was dusdanig hoog, dat het op één na hoogste waarschuwingsniveau van kracht was. Helaas werd het scenario van de vroege buien en de grote buienclusters de waarheid. Het was dus zoeken naar een gebied waar de buien niet actief waren en opklaringen voor enige opwarming zorgde. Na lang rijden kwamen we, nabij Lamar, in een gunstig gebied en een zware onweersbui was inmiddels ontstaan. Deze onweersbui wist zich rap te ontwikkelen tot supercell, er werden ook hagelstenen gemeld van zelfs 9 centimeter!

Via wat omwegen hebben we ons in positie gebracht voor die bui. Een flinke verlaging onder de bui lieten we vlak over ons heen trekken. We konden de roterende beweging en alle andere typerende bewegingen onder de bui uitstekend waarnemen, maar tot een tornado kwam het ook bij deze bui niet. Oorzaak: door eerdere buien was het aan de koude kant en miste de bui nét dat laatste beetje energie uit warme lucht. Desalniettemin leverde het schitterend beeldmateriaal op.

De weergoden zijn ons tot nu toe goed gezind. Warme en vochtige lucht wist zich op deze dag helemaal op te dringen tot in Nebraska. Hoog in de lucht stond een gierende zuidwestenwind, waardoor boven Colorado een lagedrukgebiedje net oost van de Rocky Mountains was ontstaan. Door de oostenwind werd lucht tegen de bergen gedwongen te stijgen waardoor buien ontstonden. Met de zuidwestenwind op hoogte werden de buien juist van de bergen 'af geblazen' en trokken zo het oosten van Colorado in. 

De buien 'pruttelden' eerst, maar toen ze eenmaal wat warmere en vochtigere lucht bereikte, ging het wat beter. Een eerste bui ontwikkelde zich zuidwest van Sterling tot supercell, maar de lucht was nog net te droog. Hierdoor stortte koude lucht makkelijk uit de bui, waardoor de bui zichzelf als het ware 'vermoordde'. De warme luchtstroom werd afgesneden en de bui stierf. Vlak bij Sterling nam een nieuwe bui het over, dus er werd koers noordoostwaarts gezet. Tijdens het noordoostwaarts rijden, ontstonden er ten zuiden van ons nieuwe buien, die zelfs nog wat gunstigere lucht in moesten trekken volgens onze verwachting. Heel strategisch bleven we tussen de buien in om uiteindelijk de perfecte keus te kunnen maken.

De bui nabij Sterling wist zich te ontwikkelen tot supercell, nog een indrukwekkende ook. We besloten om een kijkje dichterbij te gaan nemen, dat bleek de moeite waard. Aan de zuidrand van de bui was een prachtige wolkenstructuur te zien, maar ook hier helaas geen tornado. De bui ten zuiden van ons bleef wat doorpruttelen, maar moest volgens onze verwachting toch snel de juiste lucht tegenkomen. Dit gebeurde uiteindelijk, dus we zetten snel koers naar de bui zuid van ons. De basis van de bui was neerslagvrij en onder de zeer krachtige stijgstroom ontstond snel een verlaging.

Binnen no-time hing er een massief 'blok' onder de bui, naast de regio waar de neerslag viel. We kozen beter positie om mooi in de instroomregio van de bui te kunnen kijken. Dit is de regio waar je tornado's kunt verwachten. De zuidelijke bui deed het uiteindelijk ook. Niet heel lang na het herpositioneren wist de bui een eerste tornado te produceren en dat een paar kilometer voor onze neus! De bui was nog niet klaar, want de wolkstructuren werden alleen maar beter en beter! Binnen drie kwartier had de bui zich getransformeerd van een 'doorsnee' supercell tot de meest spectaculaire bui die ik zelf ooit heb gezien. Uiteindelijk heeft deze bui twee, mogelijk drie kortdurende tornado's voortgebracht, hagelstenen van zo'n 9 centimeter en ontzettend veel regen.