Het oppervlak van het Arctisch zeeijs varieert per seizoen. In de winter groeit zeeijs aan tussen half september en half maart en tussen half maart en half september vindt smelt plaats. Hoewel de smelt de laatste jaren sneller gaat dan de groei, zagen we tot op heden dat de hoeveelheid zeeijs in deze tijd van het jaar snel toeneemt. Dit jaar niet...

Niet eerder sinds het bijhouden van het zeeijsoppervlak sinds 1979 was het oppervlak op 12 oktober zo laag als in dit jaar. Het jaar 2012 kende het diepterecord met het kleinste oppervlak zeeijs tijdens het minimum rond half september dat jaar, maar in oktober groeide het ijs toch weer aan. Omdat ijsgroei dit najaar uiterst moeizaam verloopt, duikt dit jaar toch weer onder de lijn van 2012.

Uiterst opmerkelijk is de het oppervlak van het zeeijs in de wateren rondom Siberië. Normaal gesproken hoort het zeeijsoppervlak nu razendsnel toe te nemen, maar dit jaar is de groei nog niet eens begonnen! 

De groei van het zeeijs gaat nabij Siberië dus ontzettend moeizaam. Nog altijd is het oppervlak zeeijs nauwelijks toegenomen na het minimum rond de afgelopen maandwisseling. 

Het ijs groeit tot nu toe moeizaam omdat de afgelopen periode een krachtig hogedrukgebied boven Siberië relatief warme lucht vanaf het land richting zee transporteerde. De komende periode trekt het hogedrukgebied zich terug, waardoor de wind makkelijker vanaf de koude Noordpool richting Siberië waait en zeeijs kan beginnen met groeien.

Dat het slecht gaat met het zeeijs op de Noordpool, is ontzettend zorgelijk. Het zeeijs werkt in het zomerhalfjaar namelijk als een airco voor onze aarde. Het witte ijs weerkaatst het zonlicht terug de ruimte in, waardoor opwarming wordt tegengegaan.

Nu het zeeijs in de zomer steeds verder smelt en het in het najaar steeds langer duurt voordat de zee weer is bedekt met ijs, kan de Noordpool het zonlicht niet meer weerkaatsen. De donkere zee neemt het zonlicht op, waardoor het water opwarmt. Die warmte komt vervolgens in onze atmosfeer terecht.

Op dit moment hebben we op de Noordpool dus met een "positieve feedback loop" te maken. Het klinkt goed, maar positief is het zeker niet. Omdat de zee warmer wordt, smelt het ijs in de zomer sneller en groeit het in het najaar steeds minder snel aan. De zee ligt dus langer open, waardoor de zee meer warmte kan opnemen. Het zeeijs smelt dan nog sneller en groeit nog trager aan. Dit proces herhaalt zich en verloopt steeds sneller en sneller. Het duurt ook niet lang meer of de eerste zeeijsvrije zomer op de Noordpool is een feit.