Een bijzon is een optisch verschijnsel in de lucht en best vaak zichtbaar in onsland. Een bijzon valt onder de halo’s, een groep optische verschijnselen die we in onze atmosfeer kunnen zien. Een bijzon noemen we ook wel parhelium.

Soms zijn er twee  bijzonnen tegelijk te zien, maar vaker is er een enkele te zien.  Ze staan op 22 graden van de zon en de zichtbaarheid is afhankelijk van wel of niet aanwezige sluierbewolking.

Een bijzon ontstaat als het zonlicht door ijskristallen van de sluierwolken valt en daardoor gebroken en verstrooid wordt. De ijskristallen werken als prisma en moeten bij voorkeur zeshoekige plaatjes zijn die horizontaal in de atmosfeer langzaam naar beneden vallen.

De mooiste gekleurde bijzonnen zie je als de zon dicht bij de horizon komt te staan. De zonnestralen vallen dan bijna recht door de ijskristallen waardoor de kleurbreking optimaal is.

Een bijzon is rood aan de kant van de zon en blauw aan de buitenkant. De kleuren staan meestal niet zo strak naast elkaar als een regenboog. Dit komt omdat de kleuren elkaar grotendeels overlappen en geregeld leidt dit tot een wittige vlek. Een bijzon oogt vaak driehoekig met een  witte staart naar buiten gericht.

Wanneer er bijzonnen zichtbaar zijn, kan soms ook de circumzenitale boog worden waargenomen. Deze boog wordt minder gezien omdat hij vrijwel recht boven je staat en daardoor gemist wordt. De boog is veel kleurrijker dan een bijzon en dus mooier om te zien. Mensen noemen deze boog ook wel een regenboog op zijn kop of een glimlach aan de hemel.

Meer over circumzenitale bogen.

Foto boven artikel: Marco van der Winden