Haboobs zijn niet zeldzaam in dit deel van de Verenigde Staten. Zerker in deze tijd, tijdens de Monsoon worden deze zandstormen waargenomen.

De zandstormen kunnen grofweg op twee manieren ontstaan In het kurkdroge Arizona of Texas. De eerste manier is de meest voor de hand liggende reden. In een stabiele situatie kan bij een stevige wind het losse stof en zand van de grond los komt en als een enorme stofwolk met de wind worden meegedreven.

Nog indrukwekkender zijn de haboobs die ontstaan aan de voorzijde van machtige onweersbuien, vaak opgelijnd. Uit de zware buienwolk komt een naar de grond gerichte luchtstroom op het moment dat de neerslag uit de bui stort. Die luchtstroom botst tegen het aardoppervlak en wordt zijwaarts afgebogen, meestal voor de bui uit. De sterke luchtstroom neemt alle het losse zand en stof mee dat op de grond ligt en er ontstaat als het ware een muur van zand en stof die in extreme gevallen met ruim 75 km per uur voort raast. Een dergelijke muur kan wel 100 kilometer(!) breed zijn en 3 tot 5 km hoog. Het zicht wordt in het stof gereduceerd tot 0 en mens en dier doen er verstandig aan om te schuilen. Het inademen van de stofdeeltjes is zeer ongezond.

Het fragment van hierboven is uit september 2014 toen een haboob over Phoenix trok.

Haboobs komen overal in de wereld voor waar de grote uitgestrekte droge vlaktes zijn. Meest bekend zijn de haboobs in het Midden Oosten, Noord Afrika, Australië en dus Verenigde Staten. Hieronder beelden van de haboob van gisteren.